دیشب شیفت بودم صب قبل خروج از بیمارستان، رفتم از هدنرس اوکی جابجایی شیفت فردا صبحمو بگیرم که به کلاس رقص م برسم!
شاکی بود ازم که مثل بقیه پرسنل برای ماه بعد ۹ روز مرخصی رد کردم و اف میخام! گفت اییین همه مرخصی نمیتونه بده! (بعد ۴ ماه دوری!میخام برم شهرستان) با جابجایی فردا هم موافقت نکرد! دست از پا درازتر برگشتم و سوار سرویس شدم!
ولی دلخور نشدم ازش! شاید اولین هدنرسیه که با این وجود، ازش راضی ام!
تو سرویس کمی خبرهای تلگرام و اینستا رو مرور میکنم و بعد سرمو میزارم رو شیشه و به آرامش شهر به چشم میاد و راننده هایی که با شخمی ترین روش ممکن تو اون منطقه مث ما مشهدیا رانندگی میکنن! عب نداره بد رانندگی کنید ولی تو رو خدا زنده بمونید! (ارزوی زنده موندن برمیگرده به جریانات چند روز قبل و درگیری ها و مریضهای وخیمی که برامون می اوردن! اون منطقه بدترین تلـ.فات رو داشت با حجم زیاد! :( )
میرسم خونه پکیجُ روشن میکنم میخزم زیر پتو و مثلا باانرژی درس میخونم! یه ربع بعد خوابم برده!
ساعت ۲ نیم با صدای زنگ تلفن بیدار میشم و مامانه!
بعد ناهار یک ساعت درس میخونم و کمی قِر و بعد یه دوش و تدارکات شام و بشور بساب و گردگیری! شب هم مهمون دارم.
مهمونا که رفتن یه گزارش الکی از مطالعه ۵ ساعته امروز! تحویل اقای مشاور کنکور میدم و کلی تشویقم میکنه که افرین ب پشتکارت که در کنار کار روزی اینقدددد درس میخونی :/ !
یه اپسیلون عذاب وجدان میگیرم ولی ترجیح میدم زودتر بخوابم که برای شیفت فردا خواب نمونم!
پ.ن: پست اینستای پرویز پرستویی منو دلتنگ مامان میکنه! این وقت شب! بعد یک و نیم سال هنوزم عادت نکردم به دوری! :( شکلک دختر ته تغاری لوس مامان
! حالا پهلوم کبوده!
. شکلک دختری که از سابوندن کتونی سفیدش ساییده شده
برای ما کاری نداره پرونده سازی و مستند سازی و و نوشتن گزارش به نفع خودمون! ولی دِینی که به گردنمون میمونه، آخرش یقه مونو میگیره!
درباره این سایت